12 lutego przypada ósma rocznica śmierci prof. Jerzego Regulskiego, inicjatora i współtwórcy reformy samorządowej w Polsce, twórcy i patrona Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.

JERZY REGULSKI (1924-2015)

Profesor Jerzy Regulski był człowiekiem spełnionym: zawodowo, naukowo, społecznie, rodzinnie i duchowo. Był uznanym naukowcem o wielkim autorytecie w kraju i za granicą. Poza stopniami i tytułami naukowymi, sprzyjający los sprawił, że jego koncepcje polskiej samorządności posłużyły do rzeczywistej i gruntownej przebudowy kraju po 1989 roku.

Wiedział, że warunkiem powodzenia każdej reformy, a zwłaszcza ustrojowej, jest przebudowa mentalności i sposobu myślenia ludzi, czego dokonać mogą tylko niezależne organizacje Dlatego zainspirował i współtworzył jedną z pierwszych i najbardziej zasłużonych dla budowy Polski obywatelskiej organizacji pozarządowych, Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej, jako społecznego partnera rządu. Od początku był jej prezesem.

Profesor Regulski był osobą ogromnie zaangażowaną w działania Fundacji, nadając jej kierunek zgodny ze zmieniającymi się wyzwaniami i potrzebami, aby jak najlepiej służyła rozwojowi samorządności, zarówno administracji publicznej, jak i społecznościom lokalnym. Chciał, by Fundacja od początku przekazywała nasze doświadczenia reformy ustrojowej krajom próbującym, podobnie jak Polska, budować demokrację lokalną.

Nigdy nie odmawiał, zwłaszcza mediom, komentarzy i wyjaśnień procesów politycznych związanych z samorządnością. Zaskakiwały prostotą, pragmatyzmem i mądrością. Używał jasnych i zrozumiałych pojęć, nawet gdy mówił o rzeczach trudnych i skomplikowanych.

Więcej w biografii profesora na naszej stronie 

Życie, twórczość, poglądy i zaangażowanie profesora są do dziś dla nas inspiracją.

Cytaty pochodzą z książki J. Regulski Życie splecione z Historią, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2014.

Nie interesowały nas abstrakcyjne rozważania oderwane od rzeczywistości. Chcieliśmy tę rzeczywistość faktycznie zmieniać, a nie o niej jedynie dyskutować. Ale musieliśmy sprawić, aby nasze poglądy ustrojowe zaistniały w świadomości społecznej i świadomości środowisk politycznych.

Miałem nadzieję, że nawet w tamtym systemie uda się położyć kilka cegiełek. Skupiałem się na wykorzystaniu tych możliwości, które otwierał konkretny czas, ale mając całkowitą jasność co do celów, które poza te aktualne możliwości wykraczały

Podstawową siłę przemian widzieliśmy w aktywności społecznej i chcieliśmy stworzyć warunki dla jej możliwie pełnego wykorzystania.